Δρυοπίδα Κύθνου

«Αν ήταν τρόπος ν’ άνοιγαν τα σπλάχνα μου να δείτε,

τη Δρυοπίδα ολόκληρη μέσα θα την ευρείτε»

+Ιερεύς Νικόλαος Παπαμακάριος

Ο παραδοσιακός οικισμός τns Δρυοπίδας, βρίσκεται στο κεντρικό προς τα Νότια τμήμα της ν. Κύθνου και απέχει 8 χιλιόμετρα από τη Χώρα (Κύθνο ή Μεσσαριά) και 5 χιλιόμετρα από το λιμάνι του Μέριχα.

Πήρε το όνομά της, κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα, από το αρχέγονο πελασγικό φύλο των Δρυόπων που, ξεκινώντας από τη Στερεά Ελλάδα (τις περιοχές της Οίτης, του Παρνασσού και την Εύβοια) μετά την εκ­δίωξή τους από τους Δωριείς, κατοίκησαν την Κύθνο κατά τους ιστορικούς χρόνους.

Το πότε κτίστηκε η Δρυοπίδα είναι άγνωστο. Την ανα­φέρει όμως ο περιηγητής J. Ρ de Tournefort (Ταξίδι στην Κρήτη και στις Νήσους του Αρχιπελάγους – Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης) στις αρχές τους 18ου αι­ώνα. Κτίστηκε αργότερα από τη Μεσσαριά (Χώρα), από κολίγους που αρχικά κατοικούσαν στη Χώρα αλλά λόγω τns αποστάσεως των χωραφιών που καλλιεργούσαν (…) ίδρυσαν νεώτερο οικισμό στην περιοχή του λεγομένου «Μεγάλου Χωριού», κοντά στον Άγιο Δημήτρη, που ήδη είναι κατεστραμμένος. Οι κάτοικοί του πιθανολογείται ότι, λόγω πειρατικών επιδρομών, που ήταν συνήθεις κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρα­τίας, μετανάστευσαν, άγνωστο πότε (…) στο λεγόμενο απλά «Χωριό», ώστε να διακρίνεται από το «Μεγάλο».

Παλαιότερα ονομαζόταν και «Σύλλακας» ή «Σύλλακον» (κτισμένη σε λάκκο) λόγω της θέσης της Δρυοπίδας μέσα σε βαθύ κοίλωμα (…) στο μέσο πε­ρίπου του νησιού.

(Στοιχεία καθώς και αποσπάσματα κειμένων για την ενότητα Δρυοπίδα αντλήθηκαν από το ημερολόγιο του Συνδέσμου Δρυοπιδέων 2011, που επιμελήθηκε η Μαριέττα Παπαμακαρίου – Φίλιππα. Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Εμμ. Βιτάλη)